10.4.10
lima-oscar-victor-echo
κραδασμοί. ιδρώνω δειλά. δεν θέλω να φοβάμαι μα είναι ο θάνατος ασυνήθιστος.
-Άνοιγες τα φτερά σου και πετούσες, μαζί σου πετούσα κι εγώ.
.
δεν σκέφτομαι πολλά. ο ορίζοντας αλλάζει θέσεις. μία ο ουρανός, μία η θάλασσα.
και το γαλάζιο είναι σαρκοβόρο.
-Άνοιγες τα μάτια σου και ξυπνούσαν οι ημέρες αλλιώς.
.
ο χρόνος μεγαλώνει και η ανάσα γίνεται πάρεργο. κενό στο κενό.
-Ρουφούσες το οξυγόνο μου και ήθελα να είναι κι άλλο.
.
δεν σκέφτομαι πολλά, κυρίως ένα.
-Aν το αεροπλάνο αυτό έπεφτε, θα ήξερες πόσο σε αγαπάω;
.
.
.
.
-Aν το αεροπλάνο αυτό έπεφτε, θα ερχόμουν να σε βρω.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου